Archiwa tagu: frezarki

Frezarka CNC AVIA FNE 50 N

Na Polskim rynku sprzedawanych jest wiele rodzajów frezarek CNC. Popularne są narzędziowe frezarki CNC AVIA FNE 50 N, wyprodukowane przez Fabrykę Obrabiarek Precyzyjnych AVIA.

Maszyny te są dokładne – szczególnie dzięki posiadaniu przez nie sterowania cyfrowego. Mają szerokie zastosowanie w branży obróbczej metalu, i – co ciekawe – ich zakres pracy można jeszcze poszerzyć, poprzez wyposażenie tych maszyn w dodatkowe, specjalistyczne oprzyrządowanie. Działanie, parametry techniczne i sposób pracy frezarka CNC AVIA FNE 50 N pisane ma w dokumentacji techniczno-ruchowej .

Ta uniwersalna frezarka ma stół hydraulicznie podpierany siłownikiem i hydraulicznie mocowane oraz wymocowywane narzędzia. Praca na niej może być wykonywana zarówno z wrzeciona poziomego, jak i pionowego. Maszyna ta nadaje się znakomicie do obróbki różnego rodzaju materiałów metalowych, a szczególnie do frezowania narzędzi z ostrzami wykonanymi z węglików spiekanych.

Frezarka CNC AVIA FNE 50 N

Frezarka CNC AVIA FNE 50 N

Ale nie tylko do produkcji mało- i średnioseryjnej nadaje się taka maszyna. Frezarka CNC AVIA FNE 50 N doskonale sprawdza się podczas produkcji na wielką skalę, też elementów o wysokiej dokładności – co umożliwia jej szczególnie wyposażenie w precyzyjne sterowanie cyfrowe.

Sterowanie CNC maszyny PRONUM 640, w które najczęściej jest wyposażana, pozwala na zapisywanie i zapamiętywanie przez urządzenie, kolejnych cyklów pracy – co zdecydowanie ułatwia pracę operatorowi maszyny.

Przy gabarytach frezarki 2400x3000x2200 mm jej masa wynosi 3000 kg. Stół poziomy maszyny ma powierzchnię mocowania wielkości 500×1000 mm. Posiada 7 rowków teowych o szerokości 18 mm, a rozstawieniu 63 mm. Masa tego stołu wynosi 250 kg, a jego obciążenie może wynosić nawet 500 kg. Stół pionowy tych frezarek ma mniejszą powierzchnię mocowania, która wynosi 400×500 mm. Ma 5 rowków teowych o szerokości 18 mm i ich rozstawie 63 mm.

Frezarka CNC AVIA FNE 50 N posiada stożek wrzeciona ISO 40. Jej ilość obrotów wrzeciona jest bezstopniowa, natomiast ich zakres plasuje się w granicach od 25 do 4000 obr/min.
Mocowanie narzędzi tzw. sprężynowe, natomiast zwalnianie – hydrauliczne.
Jeśli chodzi o przesuwy, to wzdłużny – X wynosi 800 mm, poprzeczny – Y wynosi 500 mm, a przesuw pionowy Z – 420 mm. Posuwy maszyny robocze wynoszą od 5 do 2000 mm/min., przyspieszone X i Y – 6000 mm/min., z kolei posuwy przyspieszone Z – wynoszą 3600 mm/min. Ilość obrotów i posuwów maszyny nastawiana jest bezstopniowo.

Wyposażenie frezarek

Wyposażenie frezarek, czyli specjalne przyrządy frezerskie, używane są w celu powiększenia zakresu działalności frezarek, zwiększenia ich uniwersalności. Po założeniu ich na frezarki uzyskuje się różne położenia osi wrzeciona i różne rodzaje ruchów ustawczych i posuwowych, które nie są osiągalne na maszynie tego typu, nie posiadającej takiego oprzyrządowania.

Przyrządy frezerskie

Przyrządy frezerskie

Frezarki posiadające skrętne głowice wrzecionowe, inaczej nazywane zwykłymi, pozwalają na zastosowanie poziomych maszyn tego typu w pracach, które wymagają zastosowania frezarek pionowych.

Wyposażenie frezarek

Wyposażenie frezarek

Dwuskrętne głowice wrzecionowe, inaczej nazywane uniwersalnymi, pozwalają na wykorzystanie wyposażonych nimi frezarek, do wykonywania bardziej skomplikowanych zabiegów frezarskich, np. do frezowania krzywek tarczowych, przy użyciu podzielnicy uniwersalnej. Polega to na tym, że osie wrzeciona skręcają w dwóch wzajemnie prostopadłych płaszczyznach. Osie freza można ustawić wtedy pod dowolnym kątem powierzchni stołu.

Skrętne głowice dłutujące stosowane są w niewielkich warsztatach, w których nie opłaca się zakupywanie dłutownic, ze względu na niewielką ilość wykonywanych prac dłutujące.

Do czołowej ściany frezarki poziomej przykręca się głowicę. Za pomocą mechanizmu korbowego (napędowego) suwak frezarki zostaje napędzany przez jej wrzeciono.

W sytuacji, gdy dłutowaniu podlega kilka rowków (według podziałki kątowej), na stole obrotowym, wyposażonym w przyrząd podziałowy zamocowuje się przedmiot.

Belka z własnym napędem i skrętną głowicą to przyrząd, który może być wykorzystywany zarówno w pracy frezarki poziomej, jak i frezarki poziomej ze skrętnym stołem (może stanowić jej integralną część). Jego wykorzystanie pozwala na realizację zadań wykonywanych na frezarkach pionowych ze skrętną głowicę wrzecionową. Można wtedy wykorzystać jednocześnie dwa wrzeciona: wrzeciono główne frezarki i wrzeciona w skrętnej głowicy na belce z własnym napędem.

Stoły obrotowe to przyrządy, które służą głównie do frezowania wycinków powierzchni walcowych, do frezowania przedmiotu z kilku stron kolejno, do obróbki prostych odcinków powierzchni, lub ustawionych do siebie pod kątem.

Występują dwa rodzaje stołów obrotowych: stoły z napędem mechanicznym ruchu obrotowego (można je zastosować do wszystkich w/w prac) oraz stoły z napędem ręcznym (głównie do frezowania powierzchni położonych do siebie pod kątem).

Stoły obrotowe stanowią najczęściej oprzyrządowanie frezarek pionowych.

Oprzyrządowanie frezarek

Oprzyrządowanie frezarek

Następnym rodzajem przyrządów frezerskich są podzielnice. Podzielnica zwykła umożliwia podział bezpośredni, przy kącie obrotu wrzeciona podzielnicy równym kątowi obrotu korbki.

Do załadowania uchwytów samosterujących maszyny stosuje się wrzeciono z podzielnicy z gwintową końcówką, a do wkładania kła gniazdo ze stożkiem Morse’a. Konikiem podpiera się drugi koniec przedmiotu mocowanego w kłach (konik wraz z podzielnicą stanowi komplet wyposażenia).

Na wyposażenie frezarek mogą też składać się podzielnice uniwersalne – umożliwiają one dużą liczbę różnych podziałów i posuwów skojarzeniowych do frezowania linii śrubowych i spiral. Ich oś wrzeciona może być ustawiona pod dowolnym kątem do powierzchni stołu. Dlatego też można na nich dokonać podziału na np. powierzchniach stożkowych. Frezarki są bardzo często wyposażone w te przyrządy, które często znajdują zastosowanie przy obróbce narzędzi wieloostrzowych, kół zębatych, krzywek, czy sprzęgieł kłowych i pozwalają na rozszerzenie działalności obróbczej takiej obrabiarki.

Frezarki kopiarki

Frezarki kopiarki to obrabiarki, dla których podstawą pracy freza jest wzornik. Obrabiany przedmiot ma przyjąć kształty przedmiotu wzorcowego.

Tego rodzaju frezarki wykorzystuje się do frezowania materiałów o nieregularnych kształtach, np.: krzywek, form do odlewów ciśnieniowych, matryc do obróbki plastycznej, śrub okrętowych, łopatek turbin, części do prac grawerskich, czy krzywoliniowych części samolotów.

We frezarkach kopiarkach wypadkową ruchu freza oraz obrabianego przedmiotu jest ruch kopiowy. Składa się on z dwóch ruchów posuwowych: wiodącego posuwu i prostopadłego do niego posuwu kopiującego.

Frezarka kopiarka posiada układ sygnalizujący kształt obrabianej powierzchni (należy do niego element wodzący, np. palec lub rolka wodząca) i wzornik, a także układ roboczy (należy do niego frez i obrabiany przedmiot).

W pracy frezarek kopiowych można wyróżnić (w zależności od sposobu powiązania elementu wodzącego z frezem) dwa rodzaje kopiowania, kopiowanie bezczujnikowe (mechaniczne) i kopiowanie czujnikowe (hydrauliczne, elektrohydrauliczne lub elektryczne).

Maszyny tego typu posiadają często wyposażenie uzupełniające, dlatego można w nich, w miarę potrzeb zamontować dodatkowe urządzenia kopiujące. 

Frezarki łożowe

Frezarki łożowe występują jako wzdłużne bezstojakowe i stojakowe. Frezarki łożowe wzdłużne można podzielić na frezaki bezstojakowe, frezarki jednostojakowe lub dwustojakowe, posiadające dwa wrzecienniki, dzięki którym można frezować w tym samym czasie przedmioty z dwóch stron.

We frezarkach łożowych wzdłużynych stół przesuwa się bezpośrednio po łożu i ma tylko przesuw wzdłużny.

Na frezarkach poziomych można uzyskać przesuw poprzeczny przez wysuw pinoli (tulei wrzecionowej), a we frezarkach pionowych przez przesuw poprzeczny wrzeciennika.

Frezarki wzdłużne mają węższe i lżejsze łoże niż frezarki łożowe ze stołem krzyżowym. Sztywność podparcia obrabianego przedmiotu jest w nich większa, dzięki wyeliminowaniu sań poprzecznych stołu.

Frezarki łożowe wzdłużne lekkie, przeznaczone są do produkcji masowej. Jako maszyny produkcyjne nadają się do skrawania małych naddatków na obróbkę, na drobnych odkuwkach, wypraskach i odlewach ciśnieniowych. Maszyny te mają stoły o dużej powierzchni roboczej.

Frezarki łożowe produkowane ze stołami o małej powierzchni roboczej, służą do obróbki pojedynczych, drobnych przedmiotów.

Frezarki łożowe bezstojakowe to lekkie, uniwersalne obrabiarki z automatycznymi cyklami. Mają pionowo i poprzecznie przesuwny wrzeciennik. 

Frezarka łożowa wzdłużna bezstojakowa posiada: łoże, prowadnice wzdłużne dla stołu, prowadnice poprzeczne dla sań wrzeciennika i sanie, zawierające prowadnice poprzeczne i prowadnice pionowe, w których przesuwa się wrzeciennik. Sanie mają konstrukcję krzyżową, która jest usztywniona. Wrzeciennik trzymany jest w nich pionowymi prowadnicami, do roboczej wysokości powierzchni stołu frezarki. Dzięki takiemu położeniu wrzeciennik, zginany na krótkim ramieniu jest dostatecznie sztywny, nawet w górnym położeniu (też przy małej szerokości, w kierunku do tyłu frezarki). Masa wrzeciennika (pionowo przesuwna) zazwyczaj jest mała.

Frezarki łożowe wzdłużne cięższe, to maszyny produkcyjne przeznaczone do produkcji wielkoseryjnej. Cechują się one większą sztywnością. Stosowane są przy frezowaniu dużych naddatków na odlewach skrzynkowych, dużych odkuwkach, blokach materiału i materiałach walcowanych.

Obrabiarki te są sztywne i mają wysoki stopień zautomatyzowania. Oprócz pracy w cyklu, frezarki te mogą być indywidualnie sterowane każdym ruchem i mogą pracować w cyklu z ingerencją ręczną.

Frezarki bramowe

Frezarki bramowe znane są także pod nazwą: frezarki łożowe wzdłużne bramowe. Ich robocza szerokość stołu jest większa niż 630 mm. Maszyny te mają dwa stojaki, połączone poprzeczną górną belką, które tworzą bramę. Wraz z łożem stanowi ona bardzo sztywny, zamknięty układ ramowy.

Obrabiarki te mogą posiadać od jednego do czterech wrzecienników. Charakteryzują się dużą sztywnością układu bramowego, dlatego możliwe jest frezowanie nimi trzech lub czterech powierzchni obrabianego materiału.

Frezarki bramowe mają w każdym wrzecienniku mechanizmy napędu wrzeciona, a także mechanizm przesuwu pionowego (po prowadnicach stojaka) każdego z wrzecienników poziomych, mechanizm przesuwu poprzecznego (po prowadnicach belki poprzecznej), w każdym z wrzecienników pionowych, mechanizm podnoszenia belki (przez jej pionowy przesuw), wzdłuż prowadnic stojaków oraz korekcyjny mechanizm, który zapewnia równomierny przesuw belki (bez jej ukosowania się).

Wszystkie w/w mechanizmy, oprócz korekcyjnego, mają napęd do własnego silnika elektrycznego. Do przesuwu stołu frezarki służy osobny mechanizm.

Wiele frezarek bramowych ma także mechanizm zaciskania poprzecznej belki na prowadnicach stojaków, który jest napędzany osobnym silniczkiem elektrycznym albo podłączony jest do układu hydraulicznego frezarki.

Frezarki bramowe mają najczęściej wrzeciennik, który jest wykonany z wysuwną tuleją wrzecionową. Niektóre z tych maszyn posiadają jednak wrzecienniki bez wysuwanej tulei wrzecionowej. Mają one pionowy przesuw całego wrzeciennika, w stosunku do sań poprzecznie przesuwnych na prowadnicach belki.

Wrzecienniki niektórych frezarek bramowych są skrętne w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku przesuwu stołu o kąt 45 stopni.

Frezarki bramowe posiadają elektroniczne urządzenie pomiarowe do zdalnego odczytu pozycji stołu, wrzeciennika oraz belki poprzecznej.

Frezarki nakiełczarki

Frezarki nakiełczarki są to obrabiarki, które sprawdzają się we frezowaniu czołowych powierzchni wałków frezarskimi głowicami, a także do wiercenia na nich nakiełków, które umożliwią dalszą obróbkę wałków na tokarkach kłowych.

Maszyny te mają dwustronny układ, dzięki któremu mogą frezować jednocześnie czołowe powierzchnie na obydwu końcach wałka oraz współosiowe (inaczej zwane centrycznymi), jednoczesne wiercenie obydwu nakiełków.

Frezarki te mają usytuowane na długim łożu dwa wrzecienniki. Każdy z nich ma dwa wrzeciona, które umieszczone są w płaszczyźnie poziomej. Jedno jest wiertarskie, a drugie frezarskie. Silnik napędzający obydwa wrzeciona w każdym wrzecienniku ma moc 55 kw.

Obrabiarki te mają wrzeciona frezarskie, które są napędzane dzięki przekładni pasowej i przekładni ślimakowej. Obydwa wrzecienniki mają bezstopniowo regulowany hydrauliczny posuw po prowadnicach łoża.

Frezarki nakiełczarki z ręcznym zakładaniem obrabianych wałków wykorzystuje się w produkcji małoseryjnej. Przy produkcji wielkoseryjnej i masowej używa się automaty z samoczynnym podawaniem obrabianych wałków na obrabiarkę – z samoczynnym ich odbieraniem i odprowadzaniem.

Obecnie frezarki nakiełczarki są rzadko stosowanymi obrabiarkami. 

Frezarki promieniowe

Frezarki promieniowe to są maszyny, które posiadają wrzeciennik ze skrętnym wrzecionem w jednej lub dwóch prostopadłych płaszczyznach. Taka budowa wrzeciennika sprawia, że wrzeciono można ustawiać w różnych pozycjach. Na końcu obrotowej – poziomej w płaszczyźnie – przesuwnej promieniowo belki, znajduje się wrzeciennik.

Nazwa frezarek promieniowych pochodzi od tych maszyn, w których wrzeciennik przemieszcza się w płaszczyźnie poziomej, podobnie, jak w wiertarkach promieniowych.

Obrabiarki te posiadają stół krzyżowy. Ma on przesuw wzdłuży i przesuw poprzeczny (z saniami). Posuw stołu roboczy, mechaniczny przesuwa się tylko w kierunku wzdłużnym, który podczas obróbki używany jest najczęściej. Posuw wspornika poprzeczny i pionowy są ręczne.

Wraz z tuleją wrzecionową, inaczej zwaną pinolą wysuwane jest z takiej frezarki wrzeciono. Wysuw ten może być ręczny lub mechaniczny. Wrzeciennik ma dużą rozpiętość prędkości obrotowych i nazywany jest szybkobieżnym. Dzięki temu może wykonywać zadania frezarskie, wytaczarskie, a także wiertarskie, np. wiercenie otworów o małych średnicach i gwintowanie otworów.

Podczas frezowania tuleją wrzecionową, zaciska się ją mocno zaciskiem, aby uniemożliwić jej przesuw osiowy.

Frezarki promieniowe to praktycznie frezarko-wiertarki wspornikowo-promieniowe, natomiast najczęściej używa się ich skróconej nazwy – frezarki promieniowe. Ich układ jest nietypowy, dlatego mówi się, że ich skrócona nazwa jest jednoznaczna.

Są frezarki uniwersalne, posiadające – w stosunku do masy – największą ze wszystkich frezarek przestrzeń obróbczą.

Niewątpliwą zaletą niektórych frezarek promieniowych jest to, że umożliwiają one, dzięki posiadaniu dwuskrętnego wrzeciennika, obróbkę powierzchni dowolnie usytuowanych w przestrzeni. 

Frezarki wspornikowe wzdłużne

Frezarki wspornikowe wzdłużne to obrabiarki, które mają na pionowo przesuwnym wsporniku zamontowany stół przesuwny w kierunku wzdłużnym – nie przesuwa się on w kierunku poprzecznym.

Przesuw poprzeczny we frezarkach poziomych można uzyskać dzięki wysuwowi tulei wrzecionowej, pinoli, a we frezarkach pionowych, dzięki poprzecznemu przesuwowi wrzeciennika z wrzecionem pionowym.

Zwiększona sztywność podparcia stołu bezpośrednio przez wspornik, bez sań poprzecznych uznana jest za nadrzędną zaletę wzdłużnego układu frezarki wspornikowej, ponieważ podparcie może trwać wtedy znacznie dłużej.

Frezarki wspornikowe wzdłużne przeznaczone są głównie do produkcji wielkoseryjnej i masowej. Maszyny te uchodzą za półautomaty frezerskie, z przeznaczeniem do pracy długotrwałej w cyklach automatycznych, przy których nie zmienia się prędkości obrotowych wrzeciona. Z tego powodu prędkości wrzeciona i posuwy nastawione są wymiennymi kołami zębatymi, dzięki czemu pominąć można złożone i kosztowne skrzynki prędkości i posuwów stosowane często do szybkozmiennych prędkości wrzeciona i posuwów.