Maszynami stosowanymi do realizacji dokładnej obróbki otworów w unieruchomionym materiale metalowym są wytaczarki. Praca tych obrabiarek cechuje się głównie prędkością obrotową wrzeciona i stosunkowo małą głębokością skrawania oraz małym posuwem roboczym.

Z uwagi na prędkość skrawania na wytaczarkach, do wytaczania przeznaczone są wytaczadła, mające noże z diamentowymi ostrzami lub z ostrzami z węglików spiekanych.

Zabiegi realizowane przez wytaczarki są wykonywane dokładnie, bo maszyny te są precyzyjne, ale też wydajne, a otwory przez nie obrobione charakteryzują się dużą gładkością.

Wytaczarka pozioma GIDDINGS I LEWIS

Wytaczarki do metalu wykorzystywane są przy produkcji masowej, ale też w przemyśle motoryzacyjnym.

Najważniejszymi wielkościami określającymi wytaczarkę są przede wszystkim: maksymalna średnica obrabianego otworu, czy wymiary roboczej powierzchni stołu.

Wytaczarka 2K 614

Jest wiele modeli wytaczarek, między innymi wytaczarki pionowe, posiadającepionową osią wrzeciona, wytaczarki poziome – mające poziomą oś wrzeciona, wytaczarki jednowrzecionowe, wielowrzecionowe, stojakowe, bezstojakowe, jednostronne, dwustronne i współrzędnościowe.

Ale czym różnią się między sobą poszczególne rodzaje tych maszyn? Maszyny tego typu pionowe wykorzystywane są przy obrabianiu otworów długich. Wytaczarki poziome są natomiast stosowane przy obróbce krótkich otworów. Wytaczarki określane mianem współrzędnościowych stosuje się przy dokładnej obróbce materiałów, które przemieszczają się według określonych współrzędnych, w stosunku do narzędzia. Urządzenia tego typu mogą wiercić otwory normalnymi wiertłami, wytaczać otwory, też takie o małych średnicach, szlifować otwory, gwintować otwory lub poprzecznie toczyć. Maszyny takie przeznaczone są do pracy w warsztatach do realizacji przyrządów obróbkowych, a także w zakładach produkcyjnych przy obróbce małoseryjnej dokładnych przedmiotów. Wytaczarki tego rodzaju można podzielić na pionowe, poziome, łożowe, stojakowe oraz bramowe.