Frezarki bramowe znane są także pod nazwą: frezarki łożowe wzdłużne bramowe. Ich robocza szerokość stołu jest większa niż 630 mm. Maszyny te mają dwa stojaki, połączone poprzeczną górną belką, które tworzą bramę. Wraz z łożem stanowi ona bardzo sztywny, zamknięty układ ramowy.

Obrabiarki te mogą posiadać od jednego do czterech wrzecienników. Charakteryzują się dużą sztywnością układu bramowego, dlatego możliwe jest frezowanie nimi trzech lub czterech powierzchni obrabianego materiału.

Frezarki bramowe mają w każdym wrzecienniku mechanizmy napędu wrzeciona, a także mechanizm przesuwu pionowego (po prowadnicach stojaka) każdego z wrzecienników poziomych, mechanizm przesuwu poprzecznego (po prowadnicach belki poprzecznej), w każdym z wrzecienników pionowych, mechanizm podnoszenia belki (przez jej pionowy przesuw), wzdłuż prowadnic stojaków oraz korekcyjny mechanizm, który zapewnia równomierny przesuw belki (bez jej ukosowania się).

Wszystkie w/w mechanizmy, oprócz korekcyjnego, mają napęd do własnego silnika elektrycznego. Do przesuwu stołu frezarki służy osobny mechanizm.

Wiele frezarek bramowych ma także mechanizm zaciskania poprzecznej belki na prowadnicach stojaków, który jest napędzany osobnym silniczkiem elektrycznym albo podłączony jest do układu hydraulicznego frezarki.

Frezarki bramowe mają najczęściej wrzeciennik, który jest wykonany z wysuwną tuleją wrzecionową. Niektóre z tych maszyn posiadają jednak wrzecienniki bez wysuwanej tulei wrzecionowej. Mają one pionowy przesuw całego wrzeciennika, w stosunku do sań poprzecznie przesuwnych na prowadnicach belki.

Wrzecienniki niektórych frezarek bramowych są skrętne w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku przesuwu stołu o kąt 45 stopni.

Frezarki bramowe posiadają elektroniczne urządzenie pomiarowe do zdalnego odczytu pozycji stołu, wrzeciennika oraz belki poprzecznej.