Archiwa tagu: obrabiarki

Lasery do metalu

Na rynku występuje wiele rodzajów laserów do obróbki metali.

Lasery do metalu posiadają stół, rezonator, inaczej nazywany źródłem lasera, sterowanie CNC i wyświetlacz czasu działania. W czasie wykonywania zadań obróbczych mogą automatycznie przyśpieszać lub zwalniać tempo. Jednak po zrealizowaniu zabiegu obróbczego automatycznie wracają do punktu zero. Zakres ich ruchu można ograniczyć. Urządzenia te mają również sterowaną przerwę w ruchu.

Lasery do metalu to są maszyny samodiagnoznujące.

Laser BYSTRONIC BYSTAR 3015

Laser BYSTRONIC BYSTAR 3015

Dzięki możliwości automatycznego załadunku blachy urządzenia te są szybkie, przez co są też niezwykle wydajne. Wysoki jest koszt cięcia blachy laserem, ale jest on opłacalny. Urządzenie takie jest bardzo szybkie i – mimo, iż osiąga duże prędkości produkcyjne – jest bardzo dokładne. Dzięki sztywnej konstrukcji pozwala na produkcję długich i krótkich serii w krótkim czasie.

Przecinarki laserowe zaopatrzone są w nowoczesne sterowanie CNC, które umożliwia cięcie prostych i złożonych konturów wewnętrznych i zewnętrznych zarówno na grubych oraz cienkich blachach. Sterowanie CNC lasera składa się z: pamięci głównej, kolorowego monitora, twardego dysku, i Platformy PC.

Lasery do obróbki metalu mogą ciąć, wykrawać, drążyć, strukturyzować powierzchnie, a także hartować. Wiązka lasera, występująca przed skrawającym ostrzem nagrzewa materiał obrabiany powyżej temperatury topnienia. Strumień gazu, współosiowo doprowadzany z wiązką, pozbywa się wtedy materiału powstałego w czasie cięcia. Dzięki temu materiał staje się miękki, dlatego skrawanie go jest łatwiejsze. Większa jest w takiej sytuacji wydajność takiej maszyny, przy zdecydowanie mniejszym zużyciu narzędzi.

Lasery tną i wykrawają w bardzo szybkim tempie. Znakomicie sprawdzają się przy wielkoseryjnej i masowej produkcji. Są to maszyny CNC zastępujące urządzenia konwencjonalne, wykorzystywane do realizacji zabiegów obróbczych przy małych i średnich produkcjach.

Lasery to kosztowne urządzenia, jednakże – biorąc pod uwagę ich szybkość, dokładność i wydajność, ich zakup jest bardzo opłacalny.

Tokarki

Tokarki to urządzenia stosowane do obróbki materiałów metalowych. Ich pracę określa się mianem toczenia. Urządzenia takie do obróbki metalu wykorzystywane są w pracy w narzędziowniach, fabrykach, zakładach przemysłowych i mogą być stosowane do pracy w zakładach zajmujących się drobną wytwórczością.

Tokarki to są najczęściej wykorzystywane w przemyśle metalowym obrabiarki. Zapotrzebowanie na rynku na tokarki do metali wciąż wzrasta. Zakłady, które je produkują ciągle modernizują je, wobec tego praca na takich maszynach robi się o wiele prostsza.

W Polsce i za granicą sporym zainteresowaniem klientów cieszą się tokarki polskich producentów, jak na przykład TUM, TUD, TUJ oraz TUR.

Tokarka uniwersalna TUX 63B

Tokarka uniwersalna TUX 63B

Uznanie zyskały też takie zagraniczne marki, jak na przykład: 3MM C13M, CU, czy 16K20, prezentujące oczekiwaną przez klientów jakość.

Na rynku obrabiarek jest wiele rodzajów tokarek konwencjonalnych, jednak najczęściej stosowane są tokarki uniwersalne.To urządzenia, które mają szeroki zakres zastosowania przy toczeniu zgrubnym oraz dokładnym. Obrabiają materiały metalowe, żeliwne i stalowe.

Tokarki składają się z: silnika napędowego, wrzeciennika, przekładni wrzeciennika, skrzynki posuwu, suportu, a także konika.

Tokarki do metali to obrabiarki, zajmujące się toczeniem głównie materiałów, które mają kształt brył obrotowych, takich jak wałki, stożki oraz kule. Obrabiarki takie obrabiają materiały najczęściej specjalnym nożem tokarskim, lub też wiertłem. Do znaczących wartości tokarek należą: średnica i długość toczenia oraz szybkość skrawania.

W celu rozszerzenia działalności niektórych urządzeń, producenci oferują bogaty asortyment ich wyposażenia, przyrządów uniwersalnych, które pasują do wielu modeli tych obrabiarek, czy też przyrządów specjalnych. Dodatkowe przyrządy polepszają pracę, dopuszczają tworzenie na tych maszynach skomplikowanych zadań z zakresu obróbki metalu, jakich nie można zrobić bez wykorzystania takich specjalnych narzędzi. Dlatego też posiadanie tego rodzaju specjalistycznych narzędzi związane jest niewątpliwie z olbrzymimi profitami. Tokarki posiadające takie specjalistyczne narzędzia mogą wykonywać zadania, które realizują szczególnie inne maszyny do obróbki metali, np. wiercenie lub przecinanie. 

Wiertarki

Wiertarki do obróbki przedmiotów metalowych to najpowszechniejsze urządzenia stosowane do wykonywania otworów. Ich pracę określa się mianem wiercenia.

Maszyny te wiercą wiertłem krętym, wykonującym obrotowy i posuwowy ruch prostoliniowy, a dwa ostrza wiertła skrawają znajdujący się w nieruchomej pozycji metalowy przedmiot.
Urządzenia tego typu powinny mieć sztywną konstrukcję, która będzie odpowiedzialna za dokładność pracy tych maszyn i będzie tylko miała nieznaczne odkształcenia podczas procesu wiercenia.
Dużej wielkości i średnicy wiertła wykorzystywane do pracy wiertarki są bardziej wytrzymałe. Charakteryzuje je możliwość przeniesienia dużego momentu obrotowego skrawania oraz dużej siły wzdłużnej.

Wiertarka promieniowa CSEPEL RF 50 / 1250

Wiertarka promieniowa CSEPEL RF 50 / 1250

Wiertarki można podzielić na urządzenia przystosowane do wiercenia otworów o niewielkich średnicach – które posiadają napęd pasowy lub bezstopniowy cierny – oraz szybkobieżne maszyny tego rodzaju, wyróżniające się największą prędkością obrotową wrzeciona, pozwalającą na wiercenie otworów w dużych stopach o małej średnicy, lub też w brązie.

Wiertarki przystosowane do wywiercania małych otworów w stali w sposób ekonomiczny wiercą otwory.

Nowoczesne wiertarki o stopniowanym napędzie pasowym, przeznaczone do obróbki dużych otworów, posiadają prędkości obrotowe wrzeciona, które tworzą znormalizowany ciąg geometryczny.

Wiertarki wspornikowedużych gabarytów mogą wiercić otwory w stali, żeliwie, twardych stalach węglowych, stalach stopowych, szkle lub masach plastycznych, wykorzystując przy tym małe kąty natarcia. Umożliwiają one też wiercenie otworów w lekkich stopach, przy użyciu dużej prędkości skrawania i przy małym posuwie.

Wiertarki do metali wyposażone w płytki z węglików spiekanych, w przeciwieństwie do wiertarek z wiertłami ze stali szybkotnącej mogą przy wierceniu uzyskiwać pełną moc. Stosowane są również do wiercenia otworów narzędziami z węglików spiekanych w węglowych i stopowych stalach twardych. Wiertła takie mogą osiągać w czasie wiercenia o dwa razy większe prędkości obrotowe, niż podczas wiercenia z takim samym posuwem wiertłami z szybkotnącej stali.

Podczas wiercenia tymi urządzeniami stosuje się często napęd kół zębatych o skośnych zębach, które lepiej przenoszą większe moce, niż koła o zębach prostych.

Maszyny te mają również stały zakres mocy, a przy mniejszych prędkościach – stały moment obrotowy oraz zmienną moc.

Wiertarki do wiercenia otworów o dużych średnicach, dzięki uzyskiwaniu dużej mocy skrawania, sprawdzają się również przy wierceniu narzędziami z ostrzami z węglików spiekanych. Nieco wolniej przebiega na nich jednak uzyskiwanie szybkości skrawania, bo ograniczają one średnicę małych wierconych otworów i mają małe prędkości obrotowe wrzeciona.

Wyposażenie frezarek

Wyposażenie frezarek, czyli specjalne przyrządy frezerskie, używane są w celu powiększenia zakresu działalności frezarek, zwiększenia ich uniwersalności. Po założeniu ich na frezarki uzyskuje się różne położenia osi wrzeciona i różne rodzaje ruchów ustawczych i posuwowych, które nie są osiągalne na maszynie tego typu, nie posiadającej takiego oprzyrządowania.

Przyrządy frezerskie

Przyrządy frezerskie

Frezarki posiadające skrętne głowice wrzecionowe, inaczej nazywane zwykłymi, pozwalają na zastosowanie poziomych maszyn tego typu w pracach, które wymagają zastosowania frezarek pionowych.

Wyposażenie frezarek

Wyposażenie frezarek

Dwuskrętne głowice wrzecionowe, inaczej nazywane uniwersalnymi, pozwalają na wykorzystanie wyposażonych nimi frezarek, do wykonywania bardziej skomplikowanych zabiegów frezarskich, np. do frezowania krzywek tarczowych, przy użyciu podzielnicy uniwersalnej. Polega to na tym, że osie wrzeciona skręcają w dwóch wzajemnie prostopadłych płaszczyznach. Osie freza można ustawić wtedy pod dowolnym kątem powierzchni stołu.

Skrętne głowice dłutujące stosowane są w niewielkich warsztatach, w których nie opłaca się zakupywanie dłutownic, ze względu na niewielką ilość wykonywanych prac dłutujące.

Do czołowej ściany frezarki poziomej przykręca się głowicę. Za pomocą mechanizmu korbowego (napędowego) suwak frezarki zostaje napędzany przez jej wrzeciono.

W sytuacji, gdy dłutowaniu podlega kilka rowków (według podziałki kątowej), na stole obrotowym, wyposażonym w przyrząd podziałowy zamocowuje się przedmiot.

Belka z własnym napędem i skrętną głowicą to przyrząd, który może być wykorzystywany zarówno w pracy frezarki poziomej, jak i frezarki poziomej ze skrętnym stołem (może stanowić jej integralną część). Jego wykorzystanie pozwala na realizację zadań wykonywanych na frezarkach pionowych ze skrętną głowicę wrzecionową. Można wtedy wykorzystać jednocześnie dwa wrzeciona: wrzeciono główne frezarki i wrzeciona w skrętnej głowicy na belce z własnym napędem.

Stoły obrotowe to przyrządy, które służą głównie do frezowania wycinków powierzchni walcowych, do frezowania przedmiotu z kilku stron kolejno, do obróbki prostych odcinków powierzchni, lub ustawionych do siebie pod kątem.

Występują dwa rodzaje stołów obrotowych: stoły z napędem mechanicznym ruchu obrotowego (można je zastosować do wszystkich w/w prac) oraz stoły z napędem ręcznym (głównie do frezowania powierzchni położonych do siebie pod kątem).

Stoły obrotowe stanowią najczęściej oprzyrządowanie frezarek pionowych.

Oprzyrządowanie frezarek

Oprzyrządowanie frezarek

Następnym rodzajem przyrządów frezerskich są podzielnice. Podzielnica zwykła umożliwia podział bezpośredni, przy kącie obrotu wrzeciona podzielnicy równym kątowi obrotu korbki.

Do załadowania uchwytów samosterujących maszyny stosuje się wrzeciono z podzielnicy z gwintową końcówką, a do wkładania kła gniazdo ze stożkiem Morse’a. Konikiem podpiera się drugi koniec przedmiotu mocowanego w kłach (konik wraz z podzielnicą stanowi komplet wyposażenia).

Na wyposażenie frezarek mogą też składać się podzielnice uniwersalne – umożliwiają one dużą liczbę różnych podziałów i posuwów skojarzeniowych do frezowania linii śrubowych i spiral. Ich oś wrzeciona może być ustawiona pod dowolnym kątem do powierzchni stołu. Dlatego też można na nich dokonać podziału na np. powierzchniach stożkowych. Frezarki są bardzo często wyposażone w te przyrządy, które często znajdują zastosowanie przy obróbce narzędzi wieloostrzowych, kół zębatych, krzywek, czy sprzęgieł kłowych i pozwalają na rozszerzenie działalności obróbczej takiej obrabiarki.

Frezarki bramowe

Frezarki bramowe znane są także pod nazwą: frezarki łożowe wzdłużne bramowe. Ich robocza szerokość stołu jest większa niż 630 mm. Maszyny te mają dwa stojaki, połączone poprzeczną górną belką, które tworzą bramę. Wraz z łożem stanowi ona bardzo sztywny, zamknięty układ ramowy.

Obrabiarki te mogą posiadać od jednego do czterech wrzecienników. Charakteryzują się dużą sztywnością układu bramowego, dlatego możliwe jest frezowanie nimi trzech lub czterech powierzchni obrabianego materiału.

Frezarki bramowe mają w każdym wrzecienniku mechanizmy napędu wrzeciona, a także mechanizm przesuwu pionowego (po prowadnicach stojaka) każdego z wrzecienników poziomych, mechanizm przesuwu poprzecznego (po prowadnicach belki poprzecznej), w każdym z wrzecienników pionowych, mechanizm podnoszenia belki (przez jej pionowy przesuw), wzdłuż prowadnic stojaków oraz korekcyjny mechanizm, który zapewnia równomierny przesuw belki (bez jej ukosowania się).

Wszystkie w/w mechanizmy, oprócz korekcyjnego, mają napęd do własnego silnika elektrycznego. Do przesuwu stołu frezarki służy osobny mechanizm.

Wiele frezarek bramowych ma także mechanizm zaciskania poprzecznej belki na prowadnicach stojaków, który jest napędzany osobnym silniczkiem elektrycznym albo podłączony jest do układu hydraulicznego frezarki.

Frezarki bramowe mają najczęściej wrzeciennik, który jest wykonany z wysuwną tuleją wrzecionową. Niektóre z tych maszyn posiadają jednak wrzecienniki bez wysuwanej tulei wrzecionowej. Mają one pionowy przesuw całego wrzeciennika, w stosunku do sań poprzecznie przesuwnych na prowadnicach belki.

Wrzecienniki niektórych frezarek bramowych są skrętne w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku przesuwu stołu o kąt 45 stopni.

Frezarki bramowe posiadają elektroniczne urządzenie pomiarowe do zdalnego odczytu pozycji stołu, wrzeciennika oraz belki poprzecznej.

Frezarki nakiełczarki

Frezarki nakiełczarki są to obrabiarki, które sprawdzają się we frezowaniu czołowych powierzchni wałków frezarskimi głowicami, a także do wiercenia na nich nakiełków, które umożliwią dalszą obróbkę wałków na tokarkach kłowych.

Maszyny te mają dwustronny układ, dzięki któremu mogą frezować jednocześnie czołowe powierzchnie na obydwu końcach wałka oraz współosiowe (inaczej zwane centrycznymi), jednoczesne wiercenie obydwu nakiełków.

Frezarki te mają usytuowane na długim łożu dwa wrzecienniki. Każdy z nich ma dwa wrzeciona, które umieszczone są w płaszczyźnie poziomej. Jedno jest wiertarskie, a drugie frezarskie. Silnik napędzający obydwa wrzeciona w każdym wrzecienniku ma moc 55 kw.

Obrabiarki te mają wrzeciona frezarskie, które są napędzane dzięki przekładni pasowej i przekładni ślimakowej. Obydwa wrzecienniki mają bezstopniowo regulowany hydrauliczny posuw po prowadnicach łoża.

Frezarki nakiełczarki z ręcznym zakładaniem obrabianych wałków wykorzystuje się w produkcji małoseryjnej. Przy produkcji wielkoseryjnej i masowej używa się automaty z samoczynnym podawaniem obrabianych wałków na obrabiarkę – z samoczynnym ich odbieraniem i odprowadzaniem.

Obecnie frezarki nakiełczarki są rzadko stosowanymi obrabiarkami.