Archiwum miesiąca: kwiecień 2013

Frezarki kopiarki

Frezarki kopiarki to obrabiarki, dla których podstawą pracy freza jest wzornik. Obrabiany przedmiot ma przyjąć kształty przedmiotu wzorcowego.

Tego rodzaju frezarki wykorzystuje się do frezowania materiałów o nieregularnych kształtach, np.: krzywek, form do odlewów ciśnieniowych, matryc do obróbki plastycznej, śrub okrętowych, łopatek turbin, części do prac grawerskich, czy krzywoliniowych części samolotów.

We frezarkach kopiarkach wypadkową ruchu freza oraz obrabianego przedmiotu jest ruch kopiowy. Składa się on z dwóch ruchów posuwowych: wiodącego posuwu i prostopadłego do niego posuwu kopiującego.

Frezarka kopiarka posiada układ sygnalizujący kształt obrabianej powierzchni (należy do niego element wodzący, np. palec lub rolka wodząca) i wzornik, a także układ roboczy (należy do niego frez i obrabiany przedmiot).

W pracy frezarek kopiowych można wyróżnić (w zależności od sposobu powiązania elementu wodzącego z frezem) dwa rodzaje kopiowania, kopiowanie bezczujnikowe (mechaniczne) i kopiowanie czujnikowe (hydrauliczne, elektrohydrauliczne lub elektryczne).

Maszyny tego typu posiadają często wyposażenie uzupełniające, dlatego można w nich, w miarę potrzeb zamontować dodatkowe urządzenia kopiujące. 

Frezarki łożowe

Frezarki łożowe występują jako wzdłużne bezstojakowe i stojakowe. Frezarki łożowe wzdłużne można podzielić na frezaki bezstojakowe, frezarki jednostojakowe lub dwustojakowe, posiadające dwa wrzecienniki, dzięki którym można frezować w tym samym czasie przedmioty z dwóch stron.

We frezarkach łożowych wzdłużynych stół przesuwa się bezpośrednio po łożu i ma tylko przesuw wzdłużny.

Na frezarkach poziomych można uzyskać przesuw poprzeczny przez wysuw pinoli (tulei wrzecionowej), a we frezarkach pionowych przez przesuw poprzeczny wrzeciennika.

Frezarki wzdłużne mają węższe i lżejsze łoże niż frezarki łożowe ze stołem krzyżowym. Sztywność podparcia obrabianego przedmiotu jest w nich większa, dzięki wyeliminowaniu sań poprzecznych stołu.

Frezarki łożowe wzdłużne lekkie, przeznaczone są do produkcji masowej. Jako maszyny produkcyjne nadają się do skrawania małych naddatków na obróbkę, na drobnych odkuwkach, wypraskach i odlewach ciśnieniowych. Maszyny te mają stoły o dużej powierzchni roboczej.

Frezarki łożowe produkowane ze stołami o małej powierzchni roboczej, służą do obróbki pojedynczych, drobnych przedmiotów.

Frezarki łożowe bezstojakowe to lekkie, uniwersalne obrabiarki z automatycznymi cyklami. Mają pionowo i poprzecznie przesuwny wrzeciennik. 

Frezarka łożowa wzdłużna bezstojakowa posiada: łoże, prowadnice wzdłużne dla stołu, prowadnice poprzeczne dla sań wrzeciennika i sanie, zawierające prowadnice poprzeczne i prowadnice pionowe, w których przesuwa się wrzeciennik. Sanie mają konstrukcję krzyżową, która jest usztywniona. Wrzeciennik trzymany jest w nich pionowymi prowadnicami, do roboczej wysokości powierzchni stołu frezarki. Dzięki takiemu położeniu wrzeciennik, zginany na krótkim ramieniu jest dostatecznie sztywny, nawet w górnym położeniu (też przy małej szerokości, w kierunku do tyłu frezarki). Masa wrzeciennika (pionowo przesuwna) zazwyczaj jest mała.

Frezarki łożowe wzdłużne cięższe, to maszyny produkcyjne przeznaczone do produkcji wielkoseryjnej. Cechują się one większą sztywnością. Stosowane są przy frezowaniu dużych naddatków na odlewach skrzynkowych, dużych odkuwkach, blokach materiału i materiałach walcowanych.

Obrabiarki te są sztywne i mają wysoki stopień zautomatyzowania. Oprócz pracy w cyklu, frezarki te mogą być indywidualnie sterowane każdym ruchem i mogą pracować w cyklu z ingerencją ręczną.

Frezarki bramowe

Frezarki bramowe znane są także pod nazwą: frezarki łożowe wzdłużne bramowe. Ich robocza szerokość stołu jest większa niż 630 mm. Maszyny te mają dwa stojaki, połączone poprzeczną górną belką, które tworzą bramę. Wraz z łożem stanowi ona bardzo sztywny, zamknięty układ ramowy.

Obrabiarki te mogą posiadać od jednego do czterech wrzecienników. Charakteryzują się dużą sztywnością układu bramowego, dlatego możliwe jest frezowanie nimi trzech lub czterech powierzchni obrabianego materiału.

Frezarki bramowe mają w każdym wrzecienniku mechanizmy napędu wrzeciona, a także mechanizm przesuwu pionowego (po prowadnicach stojaka) każdego z wrzecienników poziomych, mechanizm przesuwu poprzecznego (po prowadnicach belki poprzecznej), w każdym z wrzecienników pionowych, mechanizm podnoszenia belki (przez jej pionowy przesuw), wzdłuż prowadnic stojaków oraz korekcyjny mechanizm, który zapewnia równomierny przesuw belki (bez jej ukosowania się).

Wszystkie w/w mechanizmy, oprócz korekcyjnego, mają napęd do własnego silnika elektrycznego. Do przesuwu stołu frezarki służy osobny mechanizm.

Wiele frezarek bramowych ma także mechanizm zaciskania poprzecznej belki na prowadnicach stojaków, który jest napędzany osobnym silniczkiem elektrycznym albo podłączony jest do układu hydraulicznego frezarki.

Frezarki bramowe mają najczęściej wrzeciennik, który jest wykonany z wysuwną tuleją wrzecionową. Niektóre z tych maszyn posiadają jednak wrzecienniki bez wysuwanej tulei wrzecionowej. Mają one pionowy przesuw całego wrzeciennika, w stosunku do sań poprzecznie przesuwnych na prowadnicach belki.

Wrzecienniki niektórych frezarek bramowych są skrętne w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku przesuwu stołu o kąt 45 stopni.

Frezarki bramowe posiadają elektroniczne urządzenie pomiarowe do zdalnego odczytu pozycji stołu, wrzeciennika oraz belki poprzecznej.

Frezarki nakiełczarki

Frezarki nakiełczarki są to obrabiarki, które sprawdzają się we frezowaniu czołowych powierzchni wałków frezarskimi głowicami, a także do wiercenia na nich nakiełków, które umożliwią dalszą obróbkę wałków na tokarkach kłowych.

Maszyny te mają dwustronny układ, dzięki któremu mogą frezować jednocześnie czołowe powierzchnie na obydwu końcach wałka oraz współosiowe (inaczej zwane centrycznymi), jednoczesne wiercenie obydwu nakiełków.

Frezarki te mają usytuowane na długim łożu dwa wrzecienniki. Każdy z nich ma dwa wrzeciona, które umieszczone są w płaszczyźnie poziomej. Jedno jest wiertarskie, a drugie frezarskie. Silnik napędzający obydwa wrzeciona w każdym wrzecienniku ma moc 55 kw.

Obrabiarki te mają wrzeciona frezarskie, które są napędzane dzięki przekładni pasowej i przekładni ślimakowej. Obydwa wrzecienniki mają bezstopniowo regulowany hydrauliczny posuw po prowadnicach łoża.

Frezarki nakiełczarki z ręcznym zakładaniem obrabianych wałków wykorzystuje się w produkcji małoseryjnej. Przy produkcji wielkoseryjnej i masowej używa się automaty z samoczynnym podawaniem obrabianych wałków na obrabiarkę – z samoczynnym ich odbieraniem i odprowadzaniem.

Obecnie frezarki nakiełczarki są rzadko stosowanymi obrabiarkami.